เมนูนำทาง
คำหลัก (การเขียนโปรแกรม)if
, then
, else
เหล่านี้เป็นคำหลัก และในภาษาเช่นนี้ คำหลักไม่สามารถนำมาใช้ตั้งชื่อตัวแปรหรือฟังก์ชันได้ แต่ในทางตรงข้าม มีบางภาษาอย่างเช่นโพสต์สคริปต์เปิดเสรีต่อแนวคิดดังกล่าว ซึ่งอนุญาตให้คำหลักอันเป็นแกนของภาษา สามารถถูกนิยามขึ้นใหม่เพื่อจุดประสงค์เฉพาะอย่างในภาษาคอมมอนลิสป์ คำว่า "คำหลัก" ถือเป็นสัญลักษณ์หรือตัวระบุชนิดพิเศษ ในขณะที่สัญลักษณ์ปกติใช้เป็นตัวแปรหรือฟังก์ชัน คำหลักไม่เหมือนสัญลักษณ์อื่นตรงที่สามารถโควตตัวเองได้ และสามารถประเมินค่าของตัวเองได้ คำหลักปกติใช้กำกับชื่อให้อาร์กิวเมนต์ในฟังก์ชัน และใช้เป็นตัวแทนค่าเชิงสัญลักษณ์ภาษาต่าง ๆ แตกต่างกันในสิ่งที่ใช้เป็นคำหลักหรือรูทีนไลบรารี ตัวอย่างเช่น บางภาษากำหนดให้การดำเนินการรับเข้า/ส่งออกเป็นคำหลัก ในขณะที่บางภาษากำหนดให้การดำเนินการเดียวกันเป็นรูทีนไลบรารี อาทิ คำสั่งการแสดงผลบนจอภาพ ภาษาไพทอน (รุ่นก่อน 3.0) และภาษาเบสิก กำหนดให้ print
เป็นคำหลัก ในทางกลับกันภาษาซีและภาษาลิสป์ printf
และ format
เป็นรูทีนไลบรารี ไม่ใช่คำหลักโดยปกติเมื่อโปรแกรมเมอร์พยายามใช้คำหลักเป็นชื่อตัวแปรหรือฟังก์ชัน การแปลโปรแกรมจะเกิดความผิดพลาด คำหลักต่าง ๆ มีการเน้นสีโดยอัตโนมัติในโปรแกรมแก้ไขสมัยใหม่ เพื่อให้โปรแกรมเมอร์ทราบว่าคำเหล่านี้เป็นคำหลักในภาษาที่มีแมโครและการประเมินค่าล่าช้า (lazy evaluation) โครงสร้างการควบคุมการทำงานอาทิ if
สามารถทำให้เกิดผลได้ด้วยแมโครหรือฟังก์ชัน แต่ในภาษาที่ไม่มีคุณลักษณะดังกล่าว พวกมันจะเป็นเพียงคำหลักธรรมดา
เมนูนำทาง
คำหลัก (การเขียนโปรแกรม)ใกล้เคียง
คำหลัก คำหลัก (ภาษาศาสตร์) คำหลัก (การเขียนโปรแกรม)แหล่งที่มา
WikiPedia: คำหลัก (การเขียนโปรแกรม)